فیه ما لا فیه حدود هفتصد و بیست

مغالطه های پریشان زمان

عجیب است نقد شجریان و حکومتی خواندن او و در یک قیاس پرمساله ناخودآگاه فروکاستن ارزش کارهای ایشان.

لابد تاثیر احمد خان و اکبر خان در متن جامعه بسیار بیشتر از شجریان بوده است و ایشان مسِولیت اجتماعی خود را به غنی ترین وجهی به انجام رسانده اند..و ایشانان مبنا و معیار مبارزه اند و بقیه اگر شکل دیگری از ابراز مخالفت را برگزینند حکومتی و خودفروش به شمار می آیند

,وعزیزمان امیر که استاد کاربرد مغالطه است خود دچار مغالطه ی پریشان زمانی میشود .وشرایط ابتدای انقلاب را آنچنان واضح و روشن می بیند که هرقضاوتی و واکنشی جز مبارزه پر سر وصدا را محکوم میکند و به این نکته توجه ندارد که اگر چنین حکمی در ابتدای انقلاب روا باشد در شرایط کنونی صد ها برابر واجب تر است و در این مقام بیشترین مخاطب این سوال خود ایشان خواهند بود که در مقام هییت علمی چه سلحشوری دلاورانه ای را در برابر ظلم ها و ناراستی ها از خود نشان داده اند که بابت ان دیگران را محکوم میدانند.

و این داوری عمومیت یافته ای است که به دلیل ارزیابی گذشته با اطلاعات حال رخ میدهد .و نتیجه گیری های شگفت آوری را پدید می آورد که از اوباش آفاقک بعید است

• چون جان تو می‌ستانی چون شکر است مردن
• با تو ز جان شیرین شیرینتر است مردن
• بردار این طبق را زیرا خلیل حق را
• باغ است و آب حیوان گر آذر است مردن
• این سر نشان مردن و آن سر نشان زادن
• زان سر کسی نمیرد نی زین سر است مردن
• بگذار جسم و جان شو رقصان بدان جهان شو
• مگریز اگر چه حالی شور و شر است مردن
• والله به ذات پاکش نه چرخ گشت خاکش
• با قند وصل همچون حلواگر است مردن
• از جان چرا گریزیم جان است جان سپردن
• وز کان چرا گریزیم کان زر است مردن
• چون زین قفس برستی در گلشن است مسکن
• چون این صدف شکستی چون گوهر است مردن
• چون حق تو را بخواند سوی خودت کشاند
• چون جنت است رفتن چون کوثر است مردن
• مرگ آینه‌ست و حسنت در آینه درآمد
• آیینه بربگوید خوش منظر است مردن
• گر مؤمنی و شیرین هم مؤمن است مرگت
• ور کافری و تلخی هم کافر است مردن
• گر یوسفی و خوبی آیینه‌ات چنان است
• ور نی در آن نمایش هم مضطر است مردن
• خامش که خوش زبانی چون خضر جاودانی
• کز آب زندگانی کور و کر است مردن